Back Benelux ALS بنلوكس Arabic Benelux AST Benilüks Azerbaijani Бенилюкс Bashkir Бенілюкс Byelorussian Бэнілюкс BE-X-OLD Бенелюкс Bulgarian বেনেলাক্স ইউনিয়ন Bengali/Bangla Beneluks Breton
Benelux is 'n ekonomiese unie in Wes-Europa wat uit die drie naburige monargieë, België, Nederland en Luxemburg bestaan. Die naam word gevorm deur die begin van elke land se naam en is vir die Benelux Aksynsunie gevorm, maar word nou meer algemeen gebruik.
Die verdrag wat die Benelux Aksynsunie bekragtig, is in 1944 deur die regerings in ballingskap van die drie lande in Londen onderteken en het in 1947 van krag geword. Dit het in 1960 ophou bestaan en is deur die Benelux Ekonomiese Unie vervang. Dit is voorafgegaan deur die Belgies-Luxemburgse Ekonomiese Unie, wat in 1921 gevestig is en steeds bestaan.
Die stigting daarvan het bygedra tot die stigting van die Europese Unie (EU). Die onmiddellike voorgangers tot die EU is egter later gestig (die Europese Gemeenskap vir Steenkool en Staal in 1951 en die EEG in 1957). Die drie lande was ook stigterslede van die organisasies, saam met Wes-Duitsland, Frankryk en Italië. Artikel 306 van die Verdrag van Rome stipuleer dat De bepalingen van dit Verdrag vormen geen beletsel voor het bestaan en de voltooiing van de regionale unies tussen België en Luxemburg alsmede tussen België, Luxemburg en Nederland, voorzover de doelstellingen van die regionale unies niet bereikt zijn door toepassing van dit Verdrag. Die artikel het onveranderd gebly as artikel IV-441 van die Europese Grondwet.
'n Benelux-parlement (oorspronklik die Raadgewende Interparlementêre Raad genoem) is in 1955 geskep. Die parlementêre vergadering bestaan uit 21 lede van die Nederlandse parlement, 21 lede van die Belgiese nasionale en streeksparlemente en 7 lede van die Luxemburgse parlement.
Die verdrag wat die Benelux Ekonomiese Unie (Benelux Economische Unie/Union Économique Benelux) gevestig het is in 1958 onderteken en het in 1960 van krag geword om die vrye beweging van werkers, kapitaal, dienste, en goedere in die gebied moontlik te maak. Die sekretaris-generaal daarvan is in Brussel geleë. Die unifikasie van die wette van die drie Beneluxlande word hoofsaaklik bereik deur die regulasie van die Raad van Ministers, wat slegs die drie state verbind, maar nie direk van toepassing is in hulle interne regsreëlings. Daar is ook 'n groot aantal Benelux-konvensies in 'n wye verskeidenheid onderwerpe.
In 1965 is die verdrag wat 'n Benelux-geregshof vestig onderteken. Dit het van krag geword in 1975. Die hof, wat bestaan uit regters van die hoogste howe van die drie State, moet eenvormige interpretasie van gemeenskaplike wetlike reëls verseker. Die internasionale regsinstansie is in Brussel geleë.
Die Benelux is besonder aktief in die veld van intellektuele eiendom. Die drie lande het 'n Benelux-Handelsmerkkantoor en 'n Benelux-ontwerperskantoor gestig – beide in Den Haag. In 2005 sluit hulle die verdrag wat die Benelux-organisasie vir Intellektuele Eiendom vestig wat die vorige twee kantore sal vervang wanneer dit van krag word.
Die verdrag wat die Benelux Ekonomiese Unie daarstel sal in 2010 verstryk. Dit sal waarskynlik deur 'n nuwe wetlike raamwerk vervang word wat veranderings wat sedert die 1950's in die drie lande plaasgevind het en Europese integrasie in ag neem.